زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست
شاید آن خنده که امروز دریغش کردیم
آخرین فرصت خندیدن ماست
زندگی هم همه ی مبهمی از رد شدن خاطره هاست
هر کجا خندیدیم
زندگانی آنجاست
می دانی...
حرفهاییست برای نگفتن..
ارزش واقعی هر کس به اندازه ی حرفهاییست که برای نگفتن دارد
کتاب هایی نیز هست برای ننوشتن
من اکنون رسیده ام به آغاز چنین کتابی..
boy-only
روحم را قطره قطره می کنم و هر قطره را در خودنویس زبانم می ریزم
آن قطره را هر یک کلمه ای می سازم و نامه ای می شوم تا تو فردا بخوانی و بدانی
که این ساعت های خالی از تو تا کجا از تو پر بوده ام
حرفهای ما هنوز ناتمام است